Götterdämmerung
Home
 

 

Hagen: 'Zurück vom Ring!'
   

:: Nornen :: Brünnhilde :: Siegfried :: Gibichungen :: Hagen :: Waltraute :: Alberich :: Rijndochters ::


Voorspel

De rots van Brünnhilde. In het duister weven de Nornen het lot van de wereld. De Nornen zijn dochters van Erda. Zij verhalen van de wereld-es waaraan het koord was bevestigd voordat hij verdorde. En dat Wotan een tak van de wereld-es nam om er zijn speer uit te snijden. Vervolgens liet Wotan de wereld-es vellen en het hout rondom zijn burcht Walhall opstapelen. Nu wacht Wotan gelaten af totdat hij verlost wordt wanneer de Ring wordt teruggegeven aan de Rijndochters.

Het koord van de Nornen breekt ('Es riß!'). De Nornen hebben het lot van de wereld niet meer in handen en keren terug naar hun moeder Erda (de aarde). Siegfried en Brünnhilde komen met het ochtendgloren naar buiten. Siegfried geeft de ring aan Brünnhilde als liefdespand en in ruil krijgt Siegfried Brünnhildes paard Grane. Siegfried trekt er op uit langs de Rijn ('Siegfrieds Rheinfahrt').

Eerste Akte

Eerste Toneel (1e akte)

De hal van de Gibichungen aan de oever van de Rijn. Gunther zit hier samen met zijn zus Gutrune en zijn halfbroer Hagen. Hagen is de zoon van Alberich. Grimhilde is de moeder van Hagen, Gunther en Gutrune. Hagen zegt tegen zijn halfbroer Gunther dat hij een vrouw nodig heeft om de roem van de Gibichungen te vergroten. Hagen weet wel een vrouw voor hem namelijk Brünnhilde. Echter alleen Siegfried kan het vuur doorschrijden dat Brünnhildes rots omringt. Omdat Siegfried zijn geliefde niet zal weggeven stelt Hagen voor om Siegfried een drankje te geven waardoor hij vergeet dat hij en Brünnhilde geliefden zijn, gebonden door de ring. In ruil voor zijn hulp mag Siegfried dan Gutrune hebben. Zo slaan de Gibichungen twee vliegen in één klap.

Siegfried arriveert en vertelt dat hij de draak heeft verslagen en in het bezit is gekomen van de ring en de Tarnhelm. Hagen vertelt Siegfried waartoe de Tarnhelm dient. Gutrune biedt Siegfried een drankje aan. Siegfried drinkt het drankje in een slok op. Hij brengt een toost uit op zijn liefde voor Brünnhilde. Als Brünnhilde vergeten is staat Siegfried direct in vuur en vlam voor Gutrune. Hij wil haar trouwen en verneemt dan dat hij in ruil voor de hand van Gutrune, voor Gunther, Brünnhilde dient te halen. Met behulp van de Tarnhelm kan Siegfried de gedaante van Gunther aannemen zodat Brünnhilde zal denken dat ze door Gunther wordt meegenomen. Siegfried en Gunther zweren bloedbroederschap en gaan op weg naar de rots van Brünnhilde. Hagen bewaakt de hal van de Gibichungen. Hagen verlekkert zich op de komst van Brünnhilde die de door hem felbegeerde ring zal meenemen.

Tweede Toneel (1e akte)

De rots van Brünnhilde. Brünnhilde krijgt bezoek van de Walküre Waltraute. Waltraute vertelt over de veranderingen in Walhall. Ze vertelt dat Wotan de wereld-es heeft laten neerhalen en het hout rondom de burcht Walhall heeft laten opstapelen. Waltraute smeekt Brünnhilde om de ring terug te geven aan de Rijndochters zodat Wotan verlost zal zijn van de vloek van de ring. Brünnhilde weigert dit omdat de ring aan haar gegeven is door Siegfried als liefdespand. Brünnhilde hoort Siegfried's hoorn maar merkt tot haar afgrijzen dat het niet Siegfried is die door de vlammen schrijdt. Siegfried (in de gedaante van Gunther) rukt de ring van haar hand waardoor haar kracht is gebroken. Siegfried eist de grot op als bruidsvertrek en legt zijn zwaard tussen hen in als teken dat haar maagdelijkheid bewaard dient te worden voor zijn bloedbroeder Gunther.

Tweede Akte

De oever van de Rijn voor de hal van de Gibichungen. Hagen zit slapend op wacht in het maanlicht. Alberich (de vader van Hagen) spoort Hagen aan om de ring te pakken te krijgen. Siegfried keert terug van de rots van Brünnhilde en vertelt het hele verhaal aan Gutrune. Hagen verzamelt de vazallen voor de aanstaande huwelijken tussen Gunther/Brünnhilde en Siegfried/Gutrune. Gunther arriveert met in zijn kielzog een verslagen Brünnhilde. Brünnhilde is geshockeerd als zij Siegfried ziet en verneemt dat hij gaat trouwen met Gutrune. Wanneer Brünnhilde de ring aan de vinger van Siegfried ziet weet ze dat ze door Siegfried is verraden. Niet Gunther heeft haar de ring ontnomen maar Siegfried in de gedaante van Gunther. Brünnhilde en Siegfried zweren op de speer van Hagen dat zij de waarheid spreken. Brünnhilde zweert dat Siegfried zich aan haar heeft verbonden voordat hij Gutrune ontmoette en Siegfried zweert dat hij Brünnhilde niet eerder heeft gezien. Wanneer duidelijk wordt dat een van tweeën meineed heeft gepleegd zal hij/zij door de speer waar hij/zij op heeft gezworen worden gedood. Siegfried nodigt de vazallen uit om samen met hem en zijn bruid Gutrune feest te gaan vieren in de burcht.

Brünnhilde, Gunther en Hagen blijven achter. Hagen biedt Brünnhilde aan om het verraad van Siegfried te wreken met zijn speer. Brünnhilde vertelt Hagen dat Siegfried onverslaanbaar is. Maar dat hij een kwetsbare plek heeft in zijn rug. Gunther wordt met moeite overgehaald om ook in te stemmen met dit moordplan. Hagen en Gunther weten immers dat Siegfried door de vergetelheids-drank niet meer weet dat hij zich reeds eerder aan Brünnhilde had verbonden.

Derde Akte

Eerste Toneel (3e akte)

Een woest boslandschap aan de oever van de Rijn. Siegfried is verdwaald en komt terecht bij de Rijndochters. De Rijndochters vragen Siegfried om de ring aan zijn hand in ruil voor het wild waar hij op jaagt. Siegfried wil de ring die hij met zoveel moeite heeft verworven niet zomaar afstaan. De Rijndochters noemen Siegfried gierig. Siegfried is hierdoor beledigd en biedt de Rijndochters de ring aan. De Rijndochters zeggen voordat zij de ring aannemen dat Siegfried aan de vloek van de ring ontsnapt door hem aan hun te geven. Siegfried vat dit op als een dreigement en verandert wederom van gedachten en besluit de ring te houden.

De rest van het jachtgezelschap arriveert en besluit hier te rusten. Hagen vraagt Siegfried om verhalen uit zijn jeugd te vertellen. Hagen biedt Siegfried een drankje aan waardoor hij gaandeweg zijn geheugen terug zal krijgen. Siegfried vertelt over Mime die hem heeft grootgebracht, zijn gevecht met de draak en wanneer hij is aanbeland bij zijn ontmoeting met Brünnhilde blijkt dat hij meineed heeft gepleegd op de speer van Hagen. De raven van Wotan vliegen op om Wotan in te lichten. En voor Hagen is dit het moment waarop hij heeft gewacht. Hij stoot zijn speer in de kwetsbare rug van de nietsvermoedende Siegfried. Hagen zegt tegen de vazallen dat hij een meineed heeft gewroken. De stervende Siegfried zendt een laatste delirische groet aan Brünnhilde.

Tweede Toneel (3e akte)

De hal van de Gibichungen aan de oever van de Rijn. Gutrune wacht vol angstige voorgevoelens op de terugkomst van het jachtgezelschap. Gutrune merkt dat Brünnhilde weg is en ziet haar lopen langs de oever van de Rijn. Als Hagen arriveert en aan Gutrune vertelt dat Siegfried dood is beschuldigt zij Gunther van de dood op Siegfried. Gunther vertelt haar dat Hagen Siegfried heeft gedood en Hagen geeft dit ook op een arrogante wijze toe. Hagen vordert de ring van de dode Siegfried die Gunther hem weigert waarop Hagen Gunther doodt. Wanneer Hagen vervolgens de ring van de vinger van Siegfried wil halen heft de dode Siegfried op een dreigende manier zijn hand op. Brünnhilde komt ten tonele en eigent zich de ring toe. Brünnhilde beveelt de vazallen om een brandstapel op te richten om Siegfried op een waardige manier te verbranden. Brünnhilde heeft van de Rijndochters gehoord over de vloek van de ring en zal de vloek opheffen door de ring terug te geven aan de Rijndochters. Brünnhilde weet nu alles en vertelt Wotan dat het einde nabij is en dat hij nu voor eeuwig kan rusten ('Ruhe, ruhe, du Gott!'). Brünnhilde steekt de brandstapel aan en springt op haar paard Grane in het vuur. Het vuur laait op en de burcht Walhall gaat tevens op in de vlammen. De Rijn is buiten haar oevers getreden. De Rijndochters halen de ring. Hagen probeert de ring nog te bemachtigen maar wordt door de Rijndochters meegesleurd in de Rijn. De Rijndochters zwemmen jubelend weg met de ring. Een wereld is vergaan en een nieuwe wereld dient zich aan.

Naar boven