Siegfried smeedt Nothung nieuw.

:: Mime :: Siegfried :: Wanderer :: Alberich :: Woudvogeltje :: Draak :: Erda :: Brünnhilde ::


Eerste Akte

In een woud in het rotshol van Mime. Na de vlucht van Sieglinde en Brünnhilde aan het einde van de Walküre is Sieglinde terecht gekomen in het rotshol van Mime. Hier is zij bevallen van Siegfried en is vervolgens gestorven. Siegfried is met Mime opgegroeid tot een jonge man. Mime wil Siegfried gebruiken om de Ring in handen te krijgen. Mime probeert de stukken van het kapotgeslagen zwaard Nothung aaneen te smeden maar slaagt hier niet in. Wanneer Siegfried van Mime te horen krijgt dat Sieglinde zijn moeder is en Mime hem de stukken van het zwaard Nothung toont, geeft Siegfried Mime de opdracht om het zwaard weer aaneen te smeden. Mime kan dit niet en verneemt van een zwerver (Wotan) dat alleen hij die geen angst kent het zwaard weer aaneen kan smeden. Mime beseft dat dit Siegfried is. Wanneer Siegfried terug komt en ziet dat Mime het zwaard niet aaneen heeft gesmeed, besluit Siegfried om het zwaard dan maar zelf aaneen te smeden. Mime trekt zijn eigen plan en maakt een giftig drankje dat hij Siegfried wil laten drinken nadat hij de draak(Fafner), die de ring bewaakt, heeft verslagen. Om op die manier de ring in handen te krijgen. Wanneer het Siegfried is gelukt om Nothung weer aaneen te smeden slaat hij met een machtige slag het aambeeld door midden.

Tweede Akte

Een dicht woud met op de achtergrond een grot. In de grot bewaakt een draak (Fafner) de schat van de Nibelungen (inclusief de ring). Alberich houdt de wacht bij de grot. Alberich krijgt bezoek van een zwerver (Wotan) die vertelt dat Mime er aankomt met een knaap die de draak zal verslaan. Wotan kan niet ingrijpen in de loop van de gebeurtenissen en verdwijnt. Mime arriveert met Siegfried en ze wachten tot de draak uit zijn hol komt. Siegfried strekt zich uit onder een lindeboom en luistert naar een woudvogeltje. In een poging met het woudvogeltje te communiceren blaast hij op zijn hoorn. De draak wordt wakker en Siegfried doodt de draak. Als Siegfried zijn zwaard uit de dode draak trekt valt er een druppel drakenbloed op zijn vinger. Hij zuigt de druppel drakenbloed van zijn vinger en ontdekt dat hij nu de dieren kan verstaan. Het woudvogeltje raadt hem aan om vooral de Tarnhelm en de ring uit het hol van de draak te halen. Wanneer Siegfried uit de grot komt met de tarnhelm en de ring spreekt Mime hem aan. Het woudvogeltje waarschuwt Siegfried voor Mime en vertelt hem dat hij door het drakenbloed ook in staat is om de ware gedachten van mensen te lezen. Mime biedt Siegfried vriendelijk een drankje aan maar Siegfried leest zijn echte gedachten: Mime wil hem doden nadat hij door het drankje in slaap is gevallen. Siegfried twijfelt niet en doodt Mime. Siegfried gaat weer onder de lindeboom zitten en vraagt aan het woudvogeltje of het een metgezel voor hem weet. Het woudvogeltje vertelt Siegfried over Brünnhilde die op een rots ligt omgeven door vuur en dat alleen iemand die geen angst kent het vuur kan doordringen. Juichend roept Siegfried uit dat hij dit zelf is en gaat direct achter het woudvogeltje aan op weg naar Brünnhilde.

Derde Akte

Eerste Toneel (3e akte)

Een woest rotsgebergte aan de voet van Brünnhildes rots. De zwerver roept Erda aan. Hij verlangt van haar dat zij hem verteld wat er in de toekomst zal gebeuren. Erda zegt Wotan dat hij maar te rade moet gaan bij Brünnhilde om er achter te komen hoe hij het noodlot kan veranderen. Als Wotan Erda vertelt over het onrecht dat heerst en de meineed die wordt gepleegd trekt Erda zich verward terug. Wotan zegt dat hij de toekomst niet meer vreest omdat het einde van de Goden in zicht is. Wotan ziet Siegfried naderen en verspert hem de weg. Siegfried herkent de vijand van zijn vader (Siegmund) en slaat Wotan's speer doormidden.

Tweede Toneel (3e akte)

Siegfried beklimt de berg en doorschreidt het vuur zonder angst. Hij ziet een krijgsman slapen onder een boom. In de nabijheid ziet hij een paard staan. Hij snijdt het pantser van de krijgsman door en ziet voor het eerst van zijn leven een vrouw. De aanblik van Brünnhilde wekt gevoelens bij hem op die hij voor vrees houdt. Uiteindelijk kust hij Brünnhilde wakker. Brünnhilde ontwaakt en groet het stralende daglicht en haar verlosser. Brünnhilde vertelt Siegfried dat zij hem al beminde toen hij nog niet geboren was. Wanneer Brünnhilde haar van zijn toverkracht ontdane paard Grane ziet realiseert zij zich dat zij nu een sterfelijke vrouw is. Aanvankelijk verzet zij zich tegen de onstuimige liefdesverklaring van Siegfried maar uiteindelijk moet zij zich wel overgeven. Brünnhilde stort zich jubelend in de armen van Siegfried.

Naar boven