:: Siegmund :: Sieglinde :: Hunding :: Goden :: Brünnhilde :: Walküren ::
Eerste
Akte
Eerste Toneel (1e
akte)
Siegmund is op de vlucht voor zijn vijanden. Gewond en
uitgeput komt hij aan bij het huis van Hunding en zijn vrouw Sieglinde,
alwaar hij aan het eind van zijn krachten neervalt bij de haard.
Sieglinde is thuis en ontfermt zich over de vreemdeling. Ze geeft hem te
drinken en haalt hem over om uit te rusten. Samen wachten ze op Hunding,
de man des huizes.
Tweede Toneel (1e
akte)
Hunding komt thuis en
vraagt aan Sieglinde wie deze vreemdeling is. Sieglinde verteld wat er
is gebeurd en zoals het gebruik eist, biedt Hunding gastvrijheid aan.
Hunding verzoekt Siegmund hem te vertellen wie hij is en langs welke
wegen hij hier terecht is gekomen. Siegmund noemt zichzelf 'Wehwalt' en
uit zijn verhaal blijkt dat zijn vijanden voor wie hij op de vlucht is,
familie is van Hunding. Hunding doet zijn woord van gastvrijheid gestand
gedurende de nacht, maar zodra de ochtend aanbreekt dient Siegmund zich
met wapens te weren. Sieglinde bereidt Hunding's nachtdrank en samen
gaan ze naar de slaapkamer, Siegmund in vertwijfeling achter latend.
Derde Toneel (1e
akte)
Siegmund heeft zijn
wapens verloren in de strijd. Waar is nu het zwaard dat zijn vader hem
ooit beloofde als de nood daar was. Morgen moet hij zich immers weren
tegen Hunding. Plotseling hoort hij iemand de kamer binnen komen, het is
Sieglinde. Ze heeft een slaapmiddel in Hunding's drank gedaan. Ze
vertelt Siegmund van een zwaard, dat steekt in de stam van de es die in
het midden van de woning staat. Het zwaard is ooit door een oude
grijsaard in de stam gestoken. Slechts aan de sterkste der helden is het
zwaard voorbestemd. Siegmund en Sieglinde herkennen zichzelf in elkaar
en verklaren elkaar hun liefde.
Nadat Siegmund haar
vertelt dat Wälse zijn vader was trekt hij het zwaard uit de stam en
noemt het 'Nothung'.
Vervolgens geeft hij dit zwaard als bruidsgift aan Sieglinde. Sieglinde
vertelt Siegmund dat Wälse ook haar vader was en dat zij dus behalve zijn bruid ook zijn zus is. In
opperste vervoering vallen ze elkaar in de armen.
Eerste Toneel (2e
akte)
Een woest rotsgebergte. Wotan roept zijn dochter Brünnhilde te paard. Zij moet in het komende gevecht tussen Siegmund en Hunding,
Siegmund de zege bezorgen. Siegmund is de zoon van Wotan, doel van zijn
bestaan is de ring terug te geven aan de Rijndochters om daarmee het door Erda aangekondigde einde der Goden af te wenden. Als Fricka arriveert maakt Brünnhilde zich uit de voeten. Fricka, hoedster van het
heilige huwelijk, eist de dood van Siegmund. Siegmund en Sieglinde zijn
schuldig aan zowel overspel als incest, daarbij is Siegmund ook nog de
bastaardzoon van Wotan. Wotan kan niet anders dan Fricka haar zin geven.
Tweede Toneel (2e
akte)
Wotan is gedwongen zijn
eerste bevel aan Brünnhilde te herroepen, zij dient nu Hunding de zege
te bezorgen. Tegen haar zin begeeft ze zich naar het strijdveld.
Derde Toneel (2e
akte)
Siegmund en Sieglinde
zijn op de vlucht voor Hunding. Als ze eindelijk stoppen om uit te
rusten valt Sieglinde in een onrustige slaap.
Vierde Toneel (2e
akte)
Brünnhilde verschijnt
en voorzegt Siegmund zijn naderende dood. Hij is voor Walhall
uitverkoren. Wanneer hij echter hoort dat Sieglinde hem niet zal volgen
kiest hij voor Hella. Zelfs het nieuws dat Sieglinde van hem in
verwachting is houdt hem niet tegen Sieglinde en zichzelf van het leven
te willen beroven. Op het laatste moment weet Brünnhilde dit te
voorkomen door alsnog de zege te beloven aan Siegmund.
Vijfde Toneel (2e
akte)
Hunding en Siegmund
treffen elkaar en raken in gevecht. Op het moment dat Siegmund met hulp
van Brünnhilde, Hunding de doodslag wil geven intervenieert Wotan met
zijn speer. Nothung, het zwaard, breekt in stukken op Wotan's speer en
Hunding steekt Siegmund dood. Samen met Sieglinde en het gebroken zwaard
vlucht Brünnhilde voor Wotan, die ziedend van woede de achtervolging
inzet.
Eerste Toneel (3e
akte)
De top van een
rotsgebergte. De Walküren verzamelen zich met hun gevallen helden. Als laatste komt Brünnhilde
met Sieglinde aanstormen. De Walküren weigeren hen tegen Wotan in
bescherming te nemen, ze zijn bang zelf zijn woede op hun hals te halen.
Sieglinde wil Siegmund volgen in de dood, totdat Brünnhilde haar
verteld dat ze in verwachting is van zijn zoon, die Siegfried zal heten. Met de stukken van het zwaard vlucht ze verder, terwijl Brünnhilde
Wotan opwacht.
Tweede Toneel (3e
akte)
Wotan arriveert en
gebiedt de Walküren te zeggen waar hun zuster Brünnhilde is. Brünnhilde
komt naar voren en vraagt welke straf Wotan haar wil geven. Wotan wil
haar haar godheid afnemen en in een diepe slaap brengen. Zij zal
toebehoren aan de eerste de beste man die haar wekt. Als de Walküren in
geklaag uitbarsten om de zware straf die Brünnhilde treft, jaagt Wotan
ze dreigend weg.
Derde Toneel (3e
akte)
Wotan's woede ebt
langzaam weg en uiteindelijk besluit hij om rond de slapende Brünnhilde
een enorm bruidsvuur te ontbranden waar alleen de hoogste aller helden
door heen kan dringen om haar te wekken. Liefdevol kust Wotan zijn
dochter in slaap en dwingt de vuurgod Loge tot een ring van vuur. Wotan verzegelt het vuur met de volgende
uitspraak: 'Wie mijn speer vreest zal het vuur nooit doorschrijden'.
Naar boven |